Vandaag maken we kennis met Petra Mathey Schouten, een journalist die in 2016 het roer omgooide om met haar gezin naar Spanje te emigreren. Samen met haar man Yuri, dochters Marvy (11) en Pippa (9) en honden Dio en Zev, wonen ze in een Catalaanse masia, op een sinaasappelplantage in de Catalaanse provincie Tarragona. Op haar blog BonDiaTarragona.nl deelt ze haar belevenissen over leven in Spanje, met haar persoonlijke verhalen en tips en de fotodagboeken van het gezin. Speciaal voor HolaBarcelona.nl verklapt Petra haar persoonlijke favorieten in Tarragona en vertelt ze iets meer over haar leven in Spanje.
Hoe bevalt het leven in Spanje?
“Inmiddels heel goed! Al heeft het even geduurd voor we onze draai vonden en niet meer het gevoel hadden op vakantie te zijn. De kinderen gaan 5 dagen in de week tot 5 uur naar school en mijn man verblijft voor zijn bedrijf om de week enkele dagen in Nederland. Het echte ‘landen’ begon dan ook na een lange, hete en gezellige zomer met familie en vrienden uit Nederland, die wilden weten hoe we hier wonen. De eerste maanden waren we vooral op ons zelf aangewezen. Integreren kost tijd. Gelukkig maken we alle vier makkelijk contact en vinden het leuk om mee te gaan in de Catalaanse flow. Zo drinken we bijvoorbeeld net als veel van onze nieuwe Catalaanse vrienden elke zaterdagochtend koffie bij de Mercat en gaan we op zondag op excursión in natuurpark Els Ports. Want dat is waar het leven hier om draait, genieten van elkaars gezelschap, de natuur en de kleine dingen in het leven. Geluksvogels zijn we, dat we deze ervaring als gezin mogen meemaken.”
Je 5 favoriete plekken
1. Tarragona: “vanaf de AP7 gezien doet Tarragona niet onder voor de Botlek, maar eenmaal in oude binnenstad ben je al die lelijke olietankers snel vergeten. In de Romeinse tijd was ‘Tarraco’ zoals de vroegere hoofdstad van deze Romeinse regio heette, belangrijker dan Barcelona. In het autoloze Part Alta wandel je letterlijk door de geschiedenis. Het amfitheater is nog zo goed als in tact, net als een ondergronds Romeins circus en delen van de muralla. Tarragona is ook een feeststad, van mei t/m september is het elk weekend bal. De belangrijkste fiesta’s zijn Tarraco Viva (de Romeinse feesten) in mei, Sant Magi (waterfeest) in augustus en Santa Tecla (vuurfeest) in september. Dat plus de ontelbaar veel goede tapas- en wijnbarretjes, gezellige pleintjes, heerlijke snuffelzaakjes, maakt Tarragona voor mij onweerstaanbaar.”
2. Reus: “Reus kennen veel toeristen alleen als de plek waar hun vliegtuig landt, maar de stad waar de wereldberoemde architect Antoni Gaudí in 1852 werd geboren, is meer dan een bezoek waard. Reus voelt voor mij een beetje als klein Parijs. Dat de economie in de achttiende eeuw floreerde is goed terug te zien aan de gevels die veelal zijn op getrokken in de stijl van het Catalaans modernisme. Dat de handelsgeest Reus nooit heeft verlaten, blijkt uit de vele exclusieve winkels die de gezellige binnenstad rijk is. Tot slot zijn de inwoners van Reus echte Bourgondiërs, je vindt hier ontelbaar veel goede restaurants en de terrassen zitten altijd vol met mensen die voor het eten nog even genieten van een goed glas vermut.”
3. Mont Caro: “Cim del Mont Caro is met 1447 meter letterlijk en figuurlijk het absolute hoogtepunt van Park Natural dels Ports. Geen mooiere plek om de zonsondergang in Tarragona te bekijken dan hier. Op heldere dagen zie je vanaf het nieuwe uitzichtplatform Mirador de Caro de Balearen, maar ook de Pyreneeën. Ook de weg naar Mont Caro is spectaculair, een route vol haarspeldbochten en angstaanjagend diepe afgronden. De megagrote telecommunicatie-antennes, die strategisch staan opgesteld rondom de beeltenis van Mare de Deu de la Cinta – zijn inderdaad pure horizonvervuiling, maar met je rug naar de techniek voelt je letterlijk on top of the world.”
4. Punta del Fangar: “aan de rand van de Ebro Delta in het zuiden van de provincie Tarragona – het op een na grootste wedland en rijstgebied van Spanje – ligt een bizar mooi schiereiland. Punta del Fangar is een beschermd natuurgebied van 400 hectare en broedplaats voor veel vogels. Een immense zandvlakte, bezaaid met schelpen, stenen en sloophout, maar ook met best bewaarde duinformaties van de Catalaanse kust. Kijk je rechts, zie je de Middellandse zee, kijk je naar links, begint de lucht te trillen en waan je jezelf in de woestijn. Na ongeveer 5 kilometer wandelen, bereik Far del Fangar, het boegbeeld van Terres de l’Ebre.”
5. Siurana: “Siurana in één woord: SPECTACULAIR. Volkomen terecht dat het bergdorp in natuurpark Montsant in 1994 is uitgeroepen tot nationaal historisch erfgoed. De steile kliffen doen denken aan die in het Amerikaanse Zion National Park. Siurana is gebouwd op een klif in het Prades-gebergte op een hoogte van 737 meter. Juist vanwege die ligging waren de Mooren – die Spanje in de zeven eeuw binnenvielen – eeuwenlang onaantastbaar. Uiteindelijk lukt het de christenen halverwege de twaalfde eeuw Siurana te heroveren. Het begin van een bizarre legende over een paard blinddoeken en gaan.”
Wat doe je als je Nederland mist?
“Eerlijk gezegd mis ik Nederland zelf niet echt. Wel familie en vrienden en ons oude buurtje in de Beemster, waar we 8 jaar hebben gewoond. Op ons Spaanse emigratie-afscheidsfeest werden verrast met de ‘Adios’, een Linda-achtige glossy vol anekdotes en foto’s van iedereen die we lief vinden. Wanneer ik Nederland mis, blader ik door ons persoonlijke tijdschrift en om te kijken wie ik nu weer eens ga beeldbellen.”
- Persoonlijke informatie:
Naam: Petra Mathey Schouten
Geboren: Haarlem, 14 januari 1971
Beroep: freelance journalist en blogger BonDiaTarragona.nl
Waar je woont in Spanje: Campredó, provincie Tarragona
Foto bron: Petra Mathey Schouten
Klopt de Suiriana is prachtig heb er op gevaren met een kayak ,Reus zelf vind ik mooier als Tarragona ook om te winkelen woon al 12 jaar in Cambrils bevalt me prima alleen dat gedoe om de onafhankelijkheid gr Yvonne Valentijn