Barcelona heeft zich gepositioneerd in de bovenste midden-strook van de lijst van grote steden op basis van hun prijzen. Volgens het rapport Prijzen en winst, opgesteld door de Union Bank of Zwitserland (UBS), staat Barcelona op de 25e positie van 73 grote steden op vijf continenten.
Sinds 2008 toen de crisis begon stond Barcelona op de 20e positie van duurste steden. In 2009 zakte Barcelona naar de 22e positie en in 2010 was Barcelona de 30e duurste stad ter wereld. Dit jaar blijkt het beter te gaan en heeft Barcelona 5 posities gewonnen.
De classificatie is ontwikkeld op de benchmark van New York, waarvan de waarde 100 heeft. De studie is gekeken naar 122 gemeenschappelijke goederen en diensten van een westerse familie type, waaronder voedsel, kleding, vervoer, restaurants, hotels, apparaten, huurwoningen… Barcelona ligt volgens dit onderzoek boven Madrid, Los Angeles, Chicago, Hong Kong en Miami, onder andere steden. Duurder dan Barcelona zijn steden zoals Parijs, Londen, Rome, Tokio, New York, Wenen, São Paulo, Copenhaguen en Oslo. De laatste is degene die de eerste positie inneemt.
De prijzen zijn een ding en een andere, soms zeer verschillend is het werkloon. Het UBS-rapport onderzoekt ook de verschillen in lonen. Hier wordt rekening mee gehouden met 14 verschillende beroepen, de aftrek van inkomstenbelasting en de sociale premies. Qua werklonen staat Barcelona op de 30e positie wereldwijd. Het gemiddelde niveau van inkomen is 58,1% van wat een burger van New York krijgt. Iets meer dan de helft. In deze classificatie, rankt Madrid hoger dan Barcelona. De inwoners van de Spaanse hoofdstad, met een iets lagere prijzen hebben een gemiddelde inkomen van iets boven het niveau van Barcelona.
In de derde ranking wordt gekeken naar de mogelijkheid om te kopen. Hier staat Barcelona op positie 29, hetzelfde als in 2010 en 2009, hoewel in 2006, bedroeg 25. Dit toont aan dat de lokale bevolking is aan het verliezen van de koopkracht door de jaren heen. Barcelonezen hebben nu een koopkracht van 71,6% van de New Yorkers. De meest krachtige stad is Zürich.
De prijs van wonen in Barcelona
Barcelona is een dure stad om te wonen. Binnen een jaar heeft de lokale bevolking gezien hoe alles werd duurder, terwijl de inkomsten stabiel bleven met een verontrustende tendens om de koopkracht te verliezen.
Een onderzoek van La Vanguardia van de wijken in Barcelona toont in een oogopslag verschillen die vooral betrekking hebben op de koopkracht van de bewoners per wijk. Het onderzoek geeft aan dat afhankelijk of je eet of koopt in een toeristische deel van de stad of niet, wordt het meer of minder duur. Bijvoorbeeld, een biertje te drinken is duurder in de bars van Ciutat Vella, Gràcia of Sants-Montjuïc, terwijl zuiniger in Sant Andreu, Nou Barris en in Horta-Guinardó.
De prijs van stokbrood kan variëren bijvoorbeeld afhankelijk van de wijk waarin je hem koopt. De variatie kan oplopen tot 0,25 cent tussen de duurste en de goedkoopste wijk van Barcelona. De prijzen van levensmiddelen gekocht op de markt hebben ook verschillen, maar deze zijn klein.
De prijsverschillen zijn uiteraard ook zichtbaar in huisvesting en huurinkomsten. De locatie in bepaalde wijken kan het product overdrijven tot 45%. Dit is het verschil in kostprijs van een tweede hands appartement volgens Idealista tussen de duurste wijk van de stad, Sarrià-Sant Gervasi, en de goedkoopste plaats om een huis te kopen, Nou Barris. In Nou Barris is de prijs per vierkante meter niet meer dan 3.000 euro, terwijl in Sarrià-Sant Gervasi, l’Eixample en Les Corts deze prijs wordt overtroffen. Iets soortgelijks gebeurt met de prijzen van het verhuur, waar Sarrià-Sant Gervasi ook de duurste buurt van Barcelona is. Aan de andere kant, het huren van een parkeerplaats is vrij homogeen en alleen Gràcia heeft wat duurdere prijzen, voornamelijk als gevolg van het schaarse aanbod van parkeerplaatsen in het gebied en de problemen van het parkeren in bepaalde gebieden van de wijk.
Lees meer: de beste wijken om te wonen in Barcelona.
