Zoals jullie weten, heeft het coronavirus ook Barcelona hard geraakt. Scholen, restaurants en hotels zijn dicht, maar bovenal is de noodtoestand in heel Spanje uitgeroepen, waardoor iedereen binnen moet blijven. Ik vroeg dan ook een aantal Nederlanders en Belgen die in Barcelona wonen hoe ze naar de situatie kijken en wat hun ervaring tot nu toe is geweest. De geïnterviewden waren: Linda Verjans (van @lindainspain en livingthespanishlife.com), Annelie Linsen (van BANQA interior design), Esther De Wildeman (van Mucho Gusto Tours), Robbert Reurings (van Robbcn.com en Sagradafamiliatours.nl) en Joris en Robin (van Fietstours Barcelona).
Wat voor impact heeft het coronavirus op je leven/werk in Barcelona gehad?
Linda: “Ik heb het coronavirus gelukkig niet gehad, dus op mijn gezondheid heeft het geen invloed gehad, daarnaast mag ik ook van geluk spreken dat geen vrienden of familieleden gezondheidsproblemen hebben gehad. Daarentegen ben ik wel al sinds 13 maart thuis aan het werk en ben ik op bijna een maand tijd misschien 4x buiten geweest. Ik werk in toerisme, dus helaas zijn we deze weken parttime aan het werk omdat er gewoon geen inkomsten zijn en er minder werk te doen is.”
Annelie: “Op 14 maart hebben wij door het coronavirus helaas onze interieur winkel moeten sluiten, dit heeft tot gevolg dat er geen klanten meer kunnen komen om de meubels te bekijken. Zelf zijn wij nu ook gedwongen vanuit huis te werken maar gelukkig kan er online heel veel.”
Esther: “Het hoogseizoen zou nu een tweetal weken gestart zijn dus op werkvlak zijn er geen reservaties op dit moment. Lastige timing omdat we na de wintermaanden toch echt de paas-en lente vakantie incalculeren. Ikzelf was al een paar weken gestopt met tours geven omdat ik hoogzwanger ben (37 weken op dit moment) maar de andere gidsen zouden uiteraard wel tours geven.”
Robbert: “Ik woon net buiten de stad. Dat is altijd een bewuste keus geweest, omdat ik de stad te hectisch vindt om daar dag en nacht te wonen. Het is echter wel de stad waar ik enorm van hou. Het gevoel, de energie en vooral de inspiratie die de stad mij geeft is geweldig. Wanneer ik in Barcelona was, vrijwel dagelijk, dan was dat omdat ik die dag een tour zou doen. Nu dat wegvalt, betekent dat ook dat ik sinds de lockdown niet meer in Barcelona ben geweest. Dat voelt als een enorm gemis. Zodra de regels weer wat versoepelen ga ik ook meteen de stad weer in. Ik werk dus als gids in Barcelona, inmiddels alweer sinds 2007. Mijn totale inkomen is dus gebaseerd op het toerisme, die nu in één klap weg is gevallen. De toeristen sector zal één van de sectoren zijn die de grootste klap krijgt. Vooral ook omdat we na de lockdown waarschijnlijk nog een aantal maanden moeten wachten totdat het toerisme weer op gang kan komen. Ik ben vastberaden om sterker uit deze crisis te komen, zodat wanneer alles straks weer tot leven komt ik door kan gaan met het mooiste beroep ter wereld. Ik zit dus niet stil, maar blijf mezelf ontwikkelen tijdens deze lockdown.”
Joris en Robin: “Wij geven fietstours aan toeristen uit Nederland en België. Omdat toeristen door de Corona crisis niet meer naar Barcelona kunnen komen, zijn alle reserveringen helaas geannuleerd en hebben wij geen werk meer.Sinds de lockdown moeten we binnen blijven, zonder werk, dus de Corona crisis heeft een grote impact op ons leven hier.”
Hoe zien je dagen nu eruit?
Linda: “Mijn werkdagen zien er eigenlijk nog hetzelfde uit! Ik werk van 9:00 tot 15:00 uur en daarna hebben we een late lunch. Na de lunch spelen we vooral veel spelletjes, doen we een workout op youtube, lees ik een boek of kijken we Netflix. In het weekend merk ik wel een groot verschil aangezien we gewoon niet naar buiten mogen behalve voor noodzaken.”
Annelie: “We werken nu vanuit huis en staan iets later op dan normaal, dan een lekker kopje koffie in het zonnetje op het dakterras en dan beginnen we aan onze werkdag. We beantwoorden nu vooral veel mailtjes van klanten en proberen de lopende projecten ondanks de omstandigheden zo goed mogelijk af te ronden. Gelukkig kan er nog geleverd worden vanuit Nederland dus de meubels komen wel aan in Spanje. Verder lunchen we lekker uitgebreid, nu het mooi weer is gaat de BBQ wat vaker aan. Daarna nog wat werken maar er is ook tijd voor ontspanning zoals een goed boek.”
Esther: “Mijn vriend werkt op dit moment nog van thuis uit dus neem ik het huishouden en de zorg voor ons 3 jarig zoontje voor mijn rekening. We koken samen, proberen gezond te eten, maar ook koekjes bakken ,zijn beginnende kennis van het alfabet te herhalen, schilderen of tekenen… Het is de laatste maand voor mijn bevalling van ons tweede kindje dus ik doe het echt rustig aan, omdat ik weet dat hierna sowieso een drukke tijd volgt. Eigenlijk heeft Corona op mezelf wel een rustgevend effect. Ik denk uiteraard ook na over hoe de reissector in het algemeen, onze privé tours en de bestemming Barcelona zullen evolueren in 2021.”
Robbert: “Mijn dagen zijn iets anders ingedeelt dan verwacht tijdens deze normaal heel drukke periode. Maar zoals een oude bekende ooit zij; Ieder voordeel heeft zijn nadeel. De weekenden zaten namelijk vaak ook vol met tours, waardoor ik die niet met mijn familie kon doorbrengen. Nu is het zo dat het grote voordeel in deze crisis is, dat ik daar nu vol van kan genieten. Ik heb 2 kids, Emma (anderhalf jaar) en Max (vierenhalf jaar) en een lieve vrouw. De kleinste is de laatste tijd van van streek, vanwege alle veranderingen, waardoor ze niet hele nachten door kan halen. De dag begint dus met redelijk wat slaap te kort. Met Max doen we 2 tot 4 uur per dag reken en vaardigheid spelletjes, de rest van de dag wordt opgevuld door Goede ideeën van Max zelf, “Papa, ik heb een goed idee, zullen we gaan voetballen” of “papa, ike heb een goed idee, zullen we een hindernis baan gaan doen”. Aan beweging komen we dus wel toe. Voor Emma is het precies hetzelfde alleen dan kleuren we wat minder binnen de lijntjes en is de concentratieboog van maximaal 5 minuten het hoogst haalbare. Ik zegen de Siësta tijd tussen 14uur en 17uur. Om 14uur even lekker wat eten en daarna gaat Emma 2 uurtjes slapen en Max mag een filmpje kijken. Dat is voor mij het moment om zo snel mogelijk de keuken op te ruimen om daarna nog zoveel mogelijk tijd te hebben om wat aan mijn bedrijf te kunnen doen. Wat niet af kom, kan ik dan als de kids om 20:30uur weer op bed liggen verder afmaken.”
Joris en Robin: “Wij wonen in een kleine studio in Raval. Normaal is dat helemaal prima omdat we het grootste deel van de dag buiten zijn, voor ons werk maar ook in onze vrije tijd. Nu is het erg klein met z’n tweeën, maar we proberen er het beste van te maken. We doen elke dag boodschappen om zo toch heel even een frisse neus te halen. Verder kijken we veel tv, series en films, bellen we met vrienden en familie, proberen we thuis elke dag te sporten en koken we iedere avond uitgebreid. Twee uur per dag hebben we zon op ons balkon dus dan zitten we sowieso buiten. En om 20.00 uur staan we uiteraard op het balkon om samen met iedereen te klappen voor het zorgpersoneel.”
Wat vind je van de genomen maatregelen in Spanje?
Linda: “Goed! Het is natuurlijk heel zwaar om zo lang binnen te zijn, vooral nu het lente is, maar ik denk dat de maatregelen echt werken en ze zijn duidelijk. In Nederland zijn ze bijvoorbeeld iets minder streng en ik denk dat dit af en toe toch verwarring kan opleveren.”
Annelie: “Ik vind het goed dat ze deze maatregelen genomen hebben, ik denk namelijk dat de situatie in Spanje al dusdanig slecht was dat ze ook geen andere keuze meer hadden dan de ziekenhuizen zoveel mogelijk ontlasten. Ik moet soms wel nog een beetje wennen aan de heftige controles en zoveel politie op straat.”
Esther: “Ik vind het uiteraard schrijnend dat de situatie in Spanje zo ernstig is voor vele zorgcentra en ziekenhuizen, om te moeten zien dat de zorgsector volledig overspoeld is. Dit is een ongeziene crisis en Spanje werd heel snel zo hard getroffen in bepaalde gebieden. Maar de maatregelen zijn goed. De quarantaine is niet zo lang na Italië ingevoerd en dat was een positieve zet. Niemand onderschat dit. Het is uiteraard wel heel moeilijk voor mensen in appartementen en dan vooral families met kinderen, niet mogen wandelen, maar ik begrijp ook dat als je land in zo een grote crisis zit, je een keuze moet maken op een bepaald moment en consequent wilt zijn nadien. Sommige privé bedrijven hebben heel snel geschakeld, mijn vriend was bijvoorbeeld al voor de quarantaine thuis, anderen iets trager, met meer besmettingen tot gevolg.”
Robbert: “De maatregel van totale lockdown is een absolute must geweest, alleen kwam deze 2 tot 3 weken te laat. Grote evenementen zoals voetbalwedstrijden en grote manifestaties gingen nog gewoon door in het begin, waar we toch al enkele tientallen Corona Gevallen hadden in Spanje. Dat heeft ervoor gezorgt dat het virus zo snel om zich heen heeft gegrepen. Ook de eerste algemene lockdown had in mijn ogen almeteen een totale lockdown moeten zijn. Nu zag je dat veel mensen zich nog snel even verplaatste naar hun 2e appartementje aan de kust, waardoor het virus zich bleef verspreiden. Maar het is natuurlijk makkelijk praten achteraf. Spanje heeft het heel zwaar, ook omdat de voorzieningen in de ziekenhuizen alles behalve voorzien waren op deze pandemie. In Spanje hebben we het hoogste percentage van besmettingen van het zorgpersoneel, omdat er onder andere bij gebrek aan beschermende kleding, noodgedwongen vuilniszakken werden omgebonden.”
Joris en Robin: “De maatregelen zijn streng, maar wel te begrijpen. Naar ons idee wordt er echter te weinig gekeken naar de fysieke en mentale gezondheid van gezonde volwassenen én kinderen. Dat kinderen helemaal niet meer buiten mogen komen is een te strenge maatregel. Volwassenen zouden ook iedere dag even moeten kunnen wandelen om een frisse neus te halen.”
Wat mis je het meest nu je niet meer naar buiten kan?
Linda: “Wat ik het meest mis zijn de wandelingen langs het strand en het drinken van een vermut voor de lunch op een terrasje. En het is ook niet fijn om Jordi’s (mijn vriend) familie niet te kunnen zien en dat we bijvoorbeeld geen Pasen samen kunnen vieren, is heel jammer.”
Annelie: “Vooral de sociale contacten, na werk waren we vaak te vinden met vrienden voor een hapje en drankje. Nu is het wel echt even wennen om al 3,5 week alleen met elkaar te zijn. Gelukkig zijn er wel digitale mogelijkheden om met iedereen in contact te blijven maar dat is toch anders.”
Esther: “Mijn dagelijkse wandeling met onze hond in de bergen, want de natuur moet op die maand zo veranderd zijn, maar ik heb er nu geen idee van. Omdat we een tuin hebben mogen we ook niet met de hond wandelen in de bergen. Ik besef maar al te goed dat die tuin echt wel veel waard is nu, dus ik vind het gezien de situatie ook niet zo erg.”
Robbert: “Gelukkig kom ik nog steeds veel buiten. We zijn heel erg blij met onze tuin. Ik kan me niet voorstellen hoe het is voor de meeste mensen die niet dat geluk hebben en met hun familie in een klein appartement wonen. Vaak wonen ze dan niet alleen met hun gezin, maar wonen opa en oma ook in hetzelfde kleine appartement. Dat lijkt me verschrikkelijk. Ik ga 1 keer per week de straat op om boodschappen te halen. Dat voelt dan absoluut niet als een bevrijding. Je zien alleen maar mensen met mondkapjes op, je probeert elkaar ruimte, waarbij je door middel van (vaak angstig) oogcontact elkaar een kant op stuurt. Ik vind het niet fijn. Als ik dan weer thuis kom, doe ik in de garage mijn kleren uit om vervolgens meteen te douchen, om zo te ontsmetten. De boodschappen laten we 24 in de auto liggen voordat we ze kunnen gebruiken. Wat ik mis is dus gewoon weer het alledaagse. Vriendelijke blikken bij oogcontact ipv angst. Mensen weer vrolijk op een terrasje zien zitten zonder dat ze zich zorgen hoeven te maken. Dat is wat ik vooral mis, maar natuurlijk het feit dat ik niet naar Barcelona kan gaan om mijn beroep uit te voeren. Dat is heel zuur.”
Joris en Robin: “Beweging en ons werk, wat normaal altijd samenkomt in onze fietstour. We missen de gezelligheid tijdens de fietstours, waarbij we iedere dag ook meteen veel bewegen.”
Wat wil je straks als eerst doen zodra men weer op straat mag?
Linda: “Het eerste wat ik zal doen, is naar buiten gaan voor een fijne wandeling en hopelijk een drankje/lunch op een terras!”
Annelie: “Ik denk dat we als eerste gaan eten bij ons favoriete restaurantje ‘El Viti‘ zodra deze weer open mag! Ik moet zeggen dat ik het wel jammer vind dat de restaurants hier in Spanje niet de mogelijkheid krijgen om de bezorgen zoals dat in Nederland nu gebeurd. Ook vooral veel wandelen bovenin Barcelona, we hebben een hondje geadopteerd en hij mist wel echt de natuur.”
Esther: “Ik ga mezelf pas uit quarantaine ontslaan nadat ik bevallen ben. Als we nadien terug de straat op mogen, droom ik van een wandeling in ons dorp met een gezonde baby, … en hopelijk in de zomer mijn familie zoals mama en 2 zussen een knuffel kunnen geven. Dat is al een enorme rijkdom besef ik.”
Robbert: “Eerst een terrasje pakken met mijn familie en vrienden, waarbij de kids lekker met hun vriendjes en vriendinnetjes kunnen spelen. Daar kijk ik naar uit. Voor dat het zo ver is zullen er eerst nog wel verzwakkende maatregelen worden getroffen die dat niet toelaten, maar die me wel toelaten om naar Barcelona te gaan. Dan spring ik graag mijn fiets op en ga ik een heerlijk rondje fietsen langs al die mooie gebouwen van Gaudí, door de kleine straatjes van de oude wijk, en wellicht neem ik even een duikje in de zee, die nu al aardig aan het opwarmen is. Ik hoop dat deze hele crisis ook veel positieve veranderingen op gaat leveren. Hopelijk gaan we meer stil staan bij wat we hebben, zodat we daar meer van gaan genieten en verstandiger mee kunnen gaan omgaan.”
Joris en Robin: “Als we weer de straat op mogen dan gaan we als eerste een lange wandeling maken en een stuk fietsen, met een kleed en wat lekkers mee voor de nodige tussenstops onderweg. Genieten van de stad en zoveel mogelijk buiten zijn en bewegen.”
Zit jij ook in een lockdown situatie in Barcelona of elders anders en wil je je ervaring delen, laat vooral een reactie achter!
